Νατάσσα Μποφίλιου - Εν λευκώ
Μουσική: Θέμης Καραμουτίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο;
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ' το μετά γνωρίζω.
Αν είχα θάρρος για να πω το έλα
τώρα δε θά 'χα τη φωτιά στο αίμα.
Αν είχε χρώμα θά 'ταν άσπρη η τρέλα.
Αν είχε σώμα θά 'ταν πάλι ψέμα.
Κοίτα τα χέρια πώς γυρνούν στον τοίχο
σα να χορεύουνε με τη σιωπή μου.
Κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου.
Μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ' όποιον μου εξηγήσει.
Νά 'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λένε οι έγχρωμοί μου φίλοι.
Το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ότι αργεί απάντηση να στείλει.
Αν είχε θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θά 'τανε φωτιά στο αίμα.
Αν είχε χρώμα θά 'ταν άσπρο ο φόβος.
Αν είχε σώμα θά 'ταν σαν κι εμένα.
Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε.
Κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις.
Κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν' ανέβεις.
Και σε λυπούνται που δεν τό 'χεις νιώσει.
Κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος.
Και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα.
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο.
Κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω.
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτόν τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα νά 'ναι σαν κι εμένα.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ.
Δε ζω εν λευκώ στην παρούσα φάση της ζωής μου.
Μα έχω ζήσει πολλές φορές έτσι και θα έρθουν κι άλλες...
Η ανάρτηση είναι έπειτα από προτροπή. Εκεί και αφιερώνεται...
Το τραγούδι είναι γεμάτο εικόνες και νοήματα...
Κάνοντας την αρχή, θα σταθώ στο δίστιχο:
"Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε
Κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις."
Τόσο σημαντικά είναι και τα δύο. Να μάθεις να λες το συναίσθημά σου. Να μάθεις να "κλέβεις" το συναίσθημά της/του. Να το διαβάζεις... Να ερμηνεύεις... Να αρκείσαι...
και στο στίχο:
"Κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος."
Η σιωπή μας είναι πολύτιμη αρετή. Μερικές φορές. Για μερικά πράγματα. Δε θα γίνουμε καλύτεροι αν με αλαζονεία προτάξουμε τους θησαυρούς που κρύβουμε μέσα μας.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε παρέα... Με ραβασάκια...
37 σχόλια:
απίστευτο τραγούδι..
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ' αυτόν τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα νά 'ναι σαν κι εμένα.
αυτοί οι στίχοι με αγγίζουν τρομερά. δεν το χορταίνω. εξαιρετική ερμηνεία.
Γεια σου tovene!
Καλοδεχούμενες και οι σκέψεις που κάνεις όταν ακούς τους στίχους...
Τι είναι αυτό που κάνει λευκό το βλέμμα σου όταν φεύγεις...;
Πράγματι εξαιρετικά τα λόγια... και η μουσική... και η ερμηνεία...
όλα...
Καλησπέρα!
δηλαδή αν θέλω να πω το σ'αγαπώ εγώ να το κρύψω με σιωπή?να γίνει την κατάλληλη στιγμή?για πες μου γιατρέ μου
Τίποτα σημαντικό ...ζω μονάχα εν λευκώ...
Για αρκετό καιρό αυτοί οι δύο στίχοι με εξέφραζαν απολύτως. Ο χωρισμός κάθε φορά γίνεται πιο δύσκολος..πονάει όλο και περισσότερο και χαράζεται πιο βαθιά. Αν τύχει δε και γνωρίσεις και το κατάλληλο άτομο, πάει,τελείωσες!Αν είσαι και ρομαντικός και τέρμα ερωτευμένος ,είναι σαν να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου.
Μετά από καιρό,ενδεχομένως, αρχίζεις να πατάς και πάλι ,να "περπατάς",να προχωράς και ίσως να μην κοιτάς.Συνεχίζεις όμως...το έχεις ανάγκη και πρέπει. Κλείνεσαι όμως όλο και περισσότερο στον εαυτό σου και προσέχεις πολύ περισσότερο. Συγκινήσε με κάθε τι ρομαντικό και αναζητάς μία ανάπαυλα - επούλωση. Δεν βρίσκεις χρώμα στην τρέλα ...και το ψέμα έχει ξεθωριάσει. Πιάνεις τον εαυτό σου να συζητά μέχρι εξαντλήσεως για κάποιες καταστάσεις που έχεις πονέσει ...αλλά άνευ λόγου και σημασίας.Ξέρεις,ίσως δυστυχώς, ότι δεν θα αλλάξει κάτι και το μόνο που καταφέρνεις είναι απλά να πηγαίνεις "βήματα διπλά" πίσω. Πουθενά ο βασιλιάς όμως.Άφαντος και αυτός.Το μέλλον σου διαγράφεται σε πράγματα που μπορείς να ελέγξεις στο τωρινό οπτικό σου πεδίο. Τίποτα σημαντικό...ζω μονάχα εν λευκώ.
Οι μέρες περνάνε και οι ώρες κυλάνε σε αυτή τη στιχομυθία που την ονομάζουμε ζωή.Για κάποιους ανέμελα και για κάποιους άλλους πιο σημαντικά και "υπερ-βολικά".Αυτό είναι το πρόβλημα μου...και ότι απάντηση αργεί να στείλει...
Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε.
Το κάνουμε αυτό που λέει; Το εννοούμε όταν το κάνουμε ; Και αν ναι ,αισθανόμαστε εντάξει να ακούμε απλά τον εαυτό μας να το λέει; ...τίποτα σημαντικό.
Κι αν δεν στο πουν να μάθεις να το κλέβεις.
Αξίζει να το πιέσεις ,να το κυνηγήσεις και να το εκβιάσεις ώστε να αναδυθεί ; Και μετά;Πες ότι το ακούς...είσαι σίγουρα χαρούμενος που το άκουσες μετά από τόση προσπάθεια; 'Η απλά επαναπαύεσαι στις κλάρες της "νίκης" σου;...τίποτα σημαντικό. Ζω μονάχα εν λευκώ.
Πραγματικά δεν ξέρω πως έπρεπε να νιώσω όταν μου είχαν πει ΤΗΝ ατάκα,σε χωρισμό πάντα. "Και όλα τα σ' αγαπώ που σου είπα,τα παίρνω πίσω. Δεν τα 'νοούσα ποτέ!" ...κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος.
Είναι τόσο δυνατό αυτό το τραγούδι και τόση δυνατή αυτή η ερμηνεία που θα μπορούσα να το σχολιάζω και να το ταυτίζω με προσωπικές μου καταστάσεις για ώρες... Θα σταθώ όμως στον τελευταίο στίχο. Εκεί όπου ξέρεις πως πρέπει να προχωρήσεις και όμως διστάζεις. Εκεί όπου θα 'πρεπε να ορμήσεις και που όμως κολώνεις. Δικαίωμα μου να ποντάρω λίγα .Δικαίωμα μου να πηγαίνω πάσο.Κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα ,εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω...
Είναι "ύπουλα" όμως αυτά τα συναισθήματα και επειδή φάνηκα και λίγο απαισιόδοξος ,θα 'θελα να αφιερώσω αυτό το τραγούδι που τώρα πιστεύω πως με εκφράζει...
http://www.youtube.com/watch?v=xE3ZqXHR948&feature=related
Enjoy..
Υπέροχοι οι στίχοι... Με νόημα που σε αγγίζει και δεν μπορεί να σε αφήσει ανεπηρέαστο. Θα σταθώ στον στίχο "κανείς δεν είχε λάβει γνώση, πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος"...
να πώ την αλήθεια η φωνή της δεν μου αρέσει, αλλά οι στίχοι είναι πολύ καλοί. Άλλα δεν θα πώ από εδώ γιατί αρκετά έχω καεί...
Καλό βράδυ γιατρέ μου.
@kyzikos
Όταν αισθανθείς ότι θέλεις να το πεις, πες το.
Μην υπολογίσεις το κόστος!
"Αν αγαπάς να μάθεις να το λες."
Όταν το αισθανθείς, άλλωστε, εκείνη θα είναι η κατάλληλη στιγμή... Συμφωνείς; :-)
@εξομολογήσεις ενός ανήσυχου μυαλού
Πρώτα απ' όλα σ' ευχαριστώ για το video! Συμπληρώνει την ανάρτηση, καθώς οι πρώτες μου σκέψεις ήταν να υπάρχει και αυτό μέσα!
Είναι που με εκφράζει κι εμένα αυτή την περίοδο (μέρος του, όχι το όλο). Και που ήταν μέρος της προτροπής.
Τελικά αποφάσισα να μην "κλέψω" χώρο από το "εν λευκώ", γιατί δικαιούται την "άπλα" του, και να το αναρτήσω με κάποια επόμενη ευκαιρία.
Βέβαια, μας το χάρισες για να εξισορροπήσεις την απαισιοδοξία που αποτύπωσες σχολιάζοντας τους στίχους της Νατάσσας Μποφίλιου.
Είσαι σίγουρος πως τα κατάφερες;
"...και βαρέθηκα να ζω..."
Το τραγούδι αυτό σε τραβάει στο παρελθόν σου...
"Έλα...", μιλώντας για αυτά που της έχουν λείψει και όχι για τα καινούρια που θέλει να ζήσει...
Εγώ είμαι στο "έλα...", μιλώντας για τα καινούρια που θέλω να ζήσω.
Και γυρνάω στα σχόλια του "εν λευκώ".
"Και όλα τα σ' αγαπώ που σου είπα τα παίρνω πίσω." Δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάτι πιο σκληρό για το τέλος...
"Δεν τα εννοούσα ποτέ." Τελικά υπάρχει...
"Κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος." Όσο σκληρό κι αν είναι όταν το βιώνεις, η επιβεβαίωση είναι εκείνη που θα σε ισοπεδώσει, χαρίζοντάς σου την απαραίτητη βολή.
Κι αν δεν τα εννοούσες γιατί τα είπες; Κι αφού τα είπες τώρα γιατί τα παίρνεις πίσω; Δειλία. Ψέμα. Μισοάδεια ποτήρια. Συναίσθημα λευκό. Τίποτα σημαντικό... Τελικά...
"Αν σ' αγαπούν να μάθουν να στο λένε."
Να το λένε ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ.
ΝΑ ΤΟ ΛΕΝΕ όταν το νιώθουν πραγματικά.
"Κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις."
Αν μάθεις να το διαβάζεις... Αν μάθεις να το ακούς εκεί που δε λέγεται... Τότε ξέρεις καλά με τι έχεις να κάνεις.
Αρκεί να είσαι σίγουρος ότι ακούς σωστά! Οι φωνές - φαντάσματα είναι παγίδα.
Όχι να ακούς αυτά που θέλεις να ακούσεις. Να ακούς αυτά που υπάρχουν και δε λέγονται από φειδώ.
Έτσι, "κλέβεις" το συναίσθημα! Είναι σα να στο είπαν κι ας μην έχει ειπωθεί ποτέ...
Δε χρειάζεται να το εκβιάσεις... Αρκέσου σ' αυτά που ξέρεις...
Άλλωστε... "το ξέρεις πρώτος."
"Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα.
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο."
Δικαίωμα μου να θέλω το χρόνο και τις αποδείξεις μου, πια.....
Σ' ευχαριστώ για το "μοίρασμα". Για την ωραία ανταλλαγή σκέψεων, με αφορμή το τραγούδι...
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι... λόγια τρίτων σε τέτοιες αναρτήσεις περιττεύουν ;)
Καλό βράδυ!
@unclescrooge
Θέλει σωστές ισορροπίες μεταξύ αυτών που κρατάμε για μας και αυτών που μοιραζόμαστε...
Χρειάζονται και τα δύο...
Τη σωστή συνταγή (αναλογίες) την ξέρει ο καθένας για τον εαυτό του μόνος του...
Το σίγουρο είναι ότι οι σιωπές μπορεί να κρύβουν μεγάλης έντασης κρότους...
Αξίζει να μάθουμε να ακούμε τις σιωπές...
"Κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις..."
@mahler76
Μη φοβάσαι τα λόγια mahler!
Πες αυτά που σκέφτεσαι με τις αφορμές που έχεις κάθε φορά.
Αυστηρό σε βρίσκω με τη φωνή! Τα ακούσματά σου μάλλον φταίνε!!!
Καλό βράδυ!! :-)
@antoine
Θα διαφωνήσω μικρέ συνάδελφε...
Οι αναρτήσεις γίνονται για το μοίρασμα και όχι για να περιχαρακωθούν...
Οι απόψεις σου μας είναι χρήσιμες και θα τις ακούσουμε με ενδιαφέρον.
Καλό και όμορφο βράδυ στα βόρεια! :-)
Ζωή..Εν Λευκώ.
δηλαδή Ζωή σε άσπρο φόντο.
ζωή με συμβιβασμούς?
η ζωή μες στη σιωπή?
Λευκό...χρώμα της αγνότητας.
Χρώμα των μεγάλων χαρών
μα και χρώμα του πένθους.
(και χρώμα της στολής που θα φοράμε όλοι μαζί όταν καταλύσουμε στις σουίτες που κλείσαμε)
"Και σε λυπούνται που δεν τό 'χεις νιώσει.
Κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος.
Και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.
"
Μα ναι...ποτέ δεν τό 'χα νοιώσει... ε και;
δεν θα ήθελα ποτέ κανείς να με λυπήθει...
μα ούτε εγώ λυπάμαι...παρόλο που το ξέρω πρώτος.
Η σιωπή είναι σιωπή...μα η δύναμη της είναι πράγματι εκκωφαντική.
Αντίθετα η φασαρία μεταμορφώνεται σε ανύπαρκτο θόρυβο.
παραμένω σιωπηλός...
συνταξιδιώτης και συνεπιβάτης.
Καλή σας Νύχτα από την "δακρυσμένη" Θεσσαλονίκη.
υ.γ.1: μουσικά με ταξίδεψες, είναι σαν να πήρα το λεωφορείο, να κατεβηκα και να επέδτρεψα. ευχαριστώ για την φιλοξενεία (στο blogoσπιτό σου) κ σ ευχαριστώ και για το καφεδάκι.
υ.γ.2: επιτρέψτε μου με τη σειρά μου μια ακόμη αφιέρωση (ελπίζοντας να μην έχω βγεί εκτός..."θέματος")
http://www.youtube.com/watch?v=-lTYxPVDXtU&feature=related
@halias
Λέω μιας και έχουμε τις γνωριμίες από την ιδιότητά μου να το εκμεταλλευτούμε και να το σπάσουμε λίγο το λευκό. Σουίτες και λευκό κατάλευκο συνέχεια δεν ταιριάζει... Ή κρύβει μαγεία λες;
Δεν έρχεται κατόπιν παραγγελίας (δυστυχώς ίσως) η λύπηση εκ δεξιών ή αριστερών... Μπορεί να σε λυπούνται για αυτά που εσύ είσαι περήφανος. Μπορεί να σε λυπούνται γι' αυτά που είσαι αδιάφορος. Μπορεί να σε λυπούνται όταν το μόνο που δε σου κάνει καλό είναι η λύπηση... Όπως η γιαγιά μου ποτέ δε θα σταματήσει να με ρωτάει αν πεινάω άλλο... αν θέλω λίγο ακόμη φαγητό... έτσι ποτέ δε θα καταφέρεις να ελέγξεις την αντίδραση του αλλήλου στην εμπειρία σου ή στο συναίσθημά σου. Μπορείς μόνο να οχυρώνεσαι και να φτιάχνεις τα στεγανά σου.
Η φασαρία είναι πάντα κενή, θα ταυτιστώ και πάλι...
Υγ. 1: Η ικανοποίηση του ξένιου είναι η ικανοποίηση του φιλοξενούμενου... Καφές άφθονος και διάθεση ακόμη πιο άφθονη για όσες επισκέψεις χωράνε στην όρεξή σας!
Υγ. 2: Μα πώς θα μπορούσες να είσαι εκτός θέματος με τη Χαρούλα μας; Πάντα με ταξιδεύει αυτή η γυναίκα... Με σηκώνει πιο ψηλά απ' το επίπεδο που στην πραγματικότητα βρίσκομαι και με παίρνει μαζί της...
Θα μπορούσα να ποστάρω συνέχεια μουσική... Λες τόσα πολλά με τη μουσική. Όλα αυτά που οι λέξεις μόνες τους δεν μπορούν να αποδώσουν.
Η Αθήνα επίσης "δακρυσμένη" απόψε... Πιο νωρίς ξέσπασε λίγο παραπάνω...
Στον καλό συνταξιδιώτη και συνεπιβάτη από το Βορρά εύχομαι μια όμορφη νύχτα!
@tovene592
Α ρε tovene...
Πού νά 'ξερα ότι δε διάλεγες τυχαία αυτά τα λόγια απ' το τραγούδι...
Καλό ταξίδι φίλε...
Ίσως να έχεις δίκιο για την φωνή και να φταίνε οι "κακές" παρέες χαχα.
Όσο για το κυρίως θέμα, το δικό μου κάψιμο έχει να κάνει με το "σ'αγαπώ" και όταν ξέρεις να το λές άλλα όχι σε αυτούς που θέλουν να το ακούσουν...
brain καλημερα.
Θα μπορούσε να εκφράζει και δικές μου ημέρες τη ζωής μου.
Απόλαυσα τον στίχο πάντως, πολυ όμορφος.
Και δεν έμαθα ακόμα να ειμαι καλός κλέφτης και μπορεί να μη μάθω ποτέ.
@mahler76
Mahler... καταλαβαίνω ακριβώς τι θέλεις να πεις.
Η δική μου άποψη είναι ότι το "σ' αγαπώ" και οποιαδήποτε άλλη κατάθεση συναισθήματος δεν πρέπει να απευθύνονται σε αυτούς/αυτές που θέλουν να τα ακούσουν. Αλλά σε αυτούς/αυτές που εμείς θέλουμε να τα πούμε. Είτε πρόκειτε για φιλία, είτε για σχέση.
Το κόστος εμείς θα το σηκώσουμε πάλι. Αλλά θα έχουμε κάνει αυτό που γούσταρε η καρδιά. Κι εγώ δε θέλω να την απογοητεύω...
Προτιμώ να τα έχω καλά με 'μένα. Να ξέρω ότι προσπάθησα και υπήρξα ειλικρινής. Η αμοιβαιότητα και η ανταπόκριση είναι καλοδεχούμενες, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός.
Καλημέρες!
@tzonakos
Καλημέρα εκκολαπτόμενε κλέφτη!
Εντάξει, θέλει τέχνη, δεν είναι εύκολη η δουλειά του κλέφτη!!
Για να μάθεις να "κλέβεις" πρέπει πρώτα να μάθεις να "κρύβεσαι"...
...να σε λυπούνται που δεν τό 'χεις νιώσει
και να λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος...
xxx
ακριβώς αυτό πιστεύω κι εγώ όμως δεν πάει να πονάει και πολύ μάλιστα...
@mahler76
...το κόστος που λέγαμε! ;-)
iperoxoi oi stixoi!!de maresei na to klevo pados...to leo eukola..arkei na to nioso...filia!
@leviathan
Αν το λες εύκολα, τότε ίσως να μη χρειάζεται να το κλέβεις.
Με το να το λες, τροφοδοτείς να σου το λένε... Το διευκολύνεις...
xxx
Tα ραβασακια κανονικα δεν εινα ανοιχτα στο κοινο.
:P
@x-oyranoy
Πρόκειται για αντισυμβατικά ραβασάκια...
:-)
Φοβεροί στίχοι!!!!
"Να μάθεις να "κλέβεις" το συναίσθημά της/του"
Να διεκδικείς.
Θέλει τρόπο...θέλει μαγκιά...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Kαλά, κανείς δεν κοιμάται τέτοια ώρα ; :)
@tzonakos
Nessun Dorma (κανείς δεν θα κοιμηθεί) που λέει και ο Πουτσίνι για να μην ξεχνάμε πως στην όπερα έχουν ειπωθεί τα ΠΑΝΤΑ!!
http://www.youtube.com/watch?v=Kck17PVDPHg
Mε τσάκωσες αδιάβαστο απο όπερα αλλα όντως δεν εχω κοιμηθεί ακόμα !
@φύρδην-μίγδην
Θα με βρεις σύμφωνο Γλαρομάνα μου...
Φιλί κι από μένα και καλό ξημέρωμα!
@tzonakos
Εγώ σκέψου ότι δεν κοιμάμαι ούτε καν τώρα!!! (5:49 π.μ.)!!!
@mahler76
Ευχαριστούμε για την προσπάθεια της ανόρθωσης του επιπέδου!!
Αλλά βλέπεις... δεν τό 'χουμε!!!
χαχαχαχαχα
Καλημέρα mahler!!!
Υπέροχο κομμάτι. Δεν το είχα ξανακούσει και το άκουσα αρκετές φορές συνεχόμενα. Θα μπορούσα να γράφω και να γράφω και να γράφω..
Αλλά τελικά θα το ακούσω λίγες φορές ακόμη.
Την καλησπέρα μου ξενύχτη γιατρέ!
@sdryche
Καλησπέρα σας!!
Πάρτε το χρόνο σας να το απολαύσετε! Αξίζει τον κόπο...
brainwaves
Η μαγεία θα ήταν να το σπάσουμε το λευκό! αν είναι να σπάσουμε όμως μαζί μ αυτό τα δεσμά και την κοινωνική απομόνωση των "λευκών ανθρώπων", τότε ναι, να προσπαθήσουμε. Παραφράζοντας τη γνωστή διαφήμιση της γραμματείας νέας γενιάς..."Η ζωή ΘΕΛΕΙ χρώμα"...Ας τη βάψουμε!
Δεν μ αρέσει η λύπηση...τη θεωρώ κατάντια.
Αν υπάρχει πραγματική αγάπη τότε δεν πρέπει να λυπόμαστε...μόνο να αγαπάμε.
Θεωρώ πως το μεγαλύτερο δώρο στην ανθρωπότητα, η μεγαλύτερη θρησκεία, το μεγαλύτερο συναίσθημα, η πιο ισχυρή δύναμη του κόσμου, είναι η ΑΓΑΠΗ.
η αληθινή, ανιδιοτελής και εσώψυχη αγάπη.
Γι αυτό και στεναχωριέμαι που στις μέρες μας το "Σ'αγαπώ' το έχουμε κάνει ψωμοτύρι και έχει χάσει το νόημα και τη δύναμη της η αγάπη.
Σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η πορεία της ανθρωπότητας και της καθημερινότητάς μας αν πραγματικά αγάπουσαμε όλοι μας τον συνάνθρωπο μας, τη φύση, την ίδια της ζωή.
υ.γ. 1: Χαίρομαι που Χαρούλα μας ταξιδεύει. Και που υπάρχει ακόμη η ποιοτική και καλή μουσική που μπορεί να μας σηκώνει πιο ψηλά και να μας παίρνει μαζί της.
Η διεθνής γλώσσα της μουσικής Λεει πράγματι τόσα πολλά που διαφορετικά θα χρειαζόμασταν ώρες μεταφράσεων για να τα αποδώσουμε. Συμφώνω απόλυτα μαζί σου.
Καλήνυχτησα στο ραβασάκι του...απόηχου.
εδώ θα ευχηθώ σε όλους καλή συνέχεια στα ταξίδια μας. είτε τα blogοσφαιρίκα αλλά κύριως στα..."έξω από δω".
@halias
Ας τη βάψουμε, λοιπόν! Συμφωνώ με την προτροπή και με την ουσία αυτής. Και μετά θα λέμε... "τη βάψαμε"!!
Αν μπορούσαμε με λίγο χρώμα να αραιώσουμε το λευκό του κοινωνικού ρατσισμού ας το κάνουμε.
Για τη λύπηση είπα την άποψή μου στο προηγούμενο σχόλιο που σου άφησα. Τώρα θα πω για την αγάπη.
Η αγάπη είναι το μέγιστο των συναισθημάτων... Όταν αγαπάς είσαι γεμάτος... Κι όταν είσαι γεμάτος δεν έχεις λόγους να μην αγαπάς...
Δεν είναι εύκολο να μπεις στην τροχιά του συγκεκριμένου φαύλου κύκλου. Αντίθετα, είναι πολύ εύκολο να βγεις αν είσαι ήδη μέσα...
Δε μ' ενοχλεί το "σ' αγαπώ" να είναι ψωμοτύρι. Μ' ενοχλεί να είναι ψεύτικο. Να μην έχει ικανά θεμέλια. Ίσως αν όλα τα σ' αγαπώ ήταν αληθινά, να μην ήταν και ψωμοτύρι... Ίσως απλά να ζούσαμε και στον ιδανικό κόσμο.
Η αγάπη θέλει τις θυσίες της. Θέλει επιλογές. Θέλει αρνήσεις.
About love "Jesus said..." όπως είπε και η Madonna προχθές. Με αναφορά όμως στο φως.
Όλα τα ταξίδια έχουν πράγματα να μας δώσουν. Νά 'μαστε σφουγγάρια να κρατάμε όλη την εμπειρία τους.
Καλά μας ταξίδια, λοιπόν... και μέσα... και "έξω από 'δώ"!
Δημοσίευση σχολίου