Τετάρτη, Οκτωβρίου 22, 2008

Project: Save the Earth

  

Michael Jackson

Earth Song

History Album: 1995

  

  
What
about sunrise?
What about rain?
What about all the things
that you said we were to gain?
  
What about killing fields?
Is there a time?
What about all the things
that you said were yours and mine?
  
Did you ever stop to notice
all the blood we've shed before?
Did you ever stop to notice
this crying Earth, these weeping shores?
  
What have we done to the world?
Look what we've done.
What about all the peace
that you pledge your only son?
  
What about flowering fields?
Is there a time?
What about all the dreams
that you said were yours and mine?
  
Did you ever stop to notice
all the children dead from war?
Did you ever stop to notice
this crying Earth, these weeping shores?
  
I used to dream.
I used to glance beyond the stars.
Now I don't know where we are.
Although I know we've drifted far.
  
What about yesterday?
What about the seas?
The heavens are falling down.
I can't even breathe.
What about apathy?
I can feel its wounds.
What about nature's worth?
It's our planet's womb.
What about animals?
We've turned kingdoms to dust.
What about elephants?
Have we lost their trust?
What about crying whales?
We're ravaging the seas.
What about forest trails?
Burnt despite our pleas.
What about the holy land?
Torn apart by creed.
What about the common man?
Can't we set him free?
What about children dying?
Can't you hear them cry?
Where did we go wrong?
Someone tell me why.
What about baby boy?
What about the days?
What about all their joy?
What about the man?
What about the crying man?
What about Abraham?
What about death again?
Do we give a damn?

  

  

Madonna feat. Gogol Bordello

La Isla Bonita - Lela Pala Tute

Live Earth 2007

07.07.07

THE CONCERTS FOR A CLIMATE IN CRISIS

  

     

  

Ο πλανήτης είναι πληγωμένος. Ο πλανήτης ζητά τη βοήθειά μας. Ζητά να ενώσουμε τις φωνές μας για έναν κοινό σκοπό. Τη διάσωσή του.

Η αρχική σκέψη ήταν μια ανάρτηση με θέμα την κλιματολογική κρίση. Έπειτα σκέφτηκα ότι αυτό μόνο του θα ήταν λίγο. Έτσι, αποφάσισα να κάνω την αρχή μιας προσπάθειας να ενώσουμε όσοι γίνεται περισσότεροι τους ψιθύρους μας και να φτιάξουμε μια δυνατή φωνή.

Save the Earth

Το σχέδιο είναι απλό και βασίζεται στην εξάπλωση. Καλώ όλους τους φίλους συνιστολόγους να κάνουν ένα post με θέμα την περιβαλλοντική κρίση στον πλανήτη.

Ο τίτλος θα είναι δικής σου έμπνευσης. Και στο τέλος, η υπογραφή:
Με αφορμή το ιστολόγιο του brainwaves και την εκστρατεία "Save the Earth"
http://letusbrainstorm.blogspot.com/

Όσοι φίλοι επιθυμούν, στηρίζουν την εκστρατεία και με σύνδεσμο στο ιστολόγιό τους.

Φίλε συνιστολόγε, μπορείς ελεύθερα να χρησιμοποιήσεις τα λογότυπα του project "Save the Earth", αρκεί να αναφέρεις την πηγή και το σκοπό τους.

Ενημέρωσέ με για την ανάρτησή σου, προκειμένου να προσθέσω σύνδεσμο στο δικό μου ιστολόγιο, καθώς και τη φωνή σου κάτω από την κοινή μας "ομπρέλα". 

Γράψε μου  το link της ανάρτησης σε ραβασάκι (σχόλιο) ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση: brainwaves-blog@hotmail.com.

  

final3-1

final1-1

  

Ο πλανήτης σε ευχαριστεί για τη στήριξή σου στον αγώνα του...

Παρασκευή, Οκτωβρίου 17, 2008

Ας μιλήσουμε για αγάπη

  

mother_child

   

Αγάπη...

...τι όμορφη λέξη και πόσο απλή.

  

Η πρώτη φορά που χαρίζουμε απλόχερα την αγάπη μας είναι η στιγμή που γεννιόμαστε... στη μητέρα μας.

Κι εκείνη... υποχρεώνεται τόσο που μας χαρίζει τη δική της κάθε στιγμή για το υπόλοιπο της ζωής της.

Ίσως όχι πάντα με τον τρόπο που εμείς θέλουμε να τη λαμβάνουμε... αλλά σίγουρα με όλη τη δύναμη της ψυχής της.

Τόσο απλή λέξη η αγάπη. Κι όμως... νιώθω τόσο δέος στα πόδια της. Ήθελα μέρες να κάνω αυτή την ανάρτηση, όμως δεν ήξερα πώς να ξεκινήσω... τι να γράψω.

Αμήχανα γράφω...

Κάπου εκεί, λίγο πριν, λίγο μετά την εφηβεία, έρχεται "η πρώτη αγάπη". Η πρώτη αγάπη που δε θα ξεχάσουμε ποτέ...

  

Έτσι ξαφνικά χωρίσαμε.
Τι απέμεινε;
Χάθηκαν τα πάντα απ' όσα ζήσαμε.
Πώς έγινε; Πώς έγινε; Τι έγινε;

Μόνος μου διαβάζω γράμματα
που έγραφες.
Έχω ακόμη τα δικά σου πράγματα
που ξέχασες. Τα ξέχασες. Με ξέχασες...

Δε σε ξέχασα ποτέ.
Δε σε μίσησα ποτέ.
Όσα χρόνια κι αν περάσανε... δε σε ξέχασα ποτέ. Ποτέ.

Γιατί ήσουν αγάπη μου η πρώτη μου αγάπη
κι η πρώτη αγάπη ποτέ δεν τελειώνει.
Τα χείλη σου μού 'καναν το πρώτο σημάδι.
Το πρώτο σημάδι ποτέ δεν παλιώνει.

Πάνω απ' τη φωτογραφία σου
έκλαψα.
Και σιγοτραγούδησα τους στίχους που
για σένα και για όσα ζήσαμε έγραψα.

Brainwaves
Για την πρώτη αγάπη. Απόσπασμα.
Αφιερωμένο στην Αντωνία. Γραμμένο για την Αντωνία. Που δεν ξεχνώ, ποτέ.

  

Μετά θα έρθουν άλλες αγάπες. Λίγες, πολλές, μία... Εξαρτάται. Και κάποια στιγμή ίσως έρθει "η αγάπη για πάντα".

Σε όλη μας τη διαδρομή, πολλές παράλληλες αγάπες μας συντροφεύουν. Φίλοι, συγγενείς, δάσκαλοι, ερεθίσματα...

  

Ένα γραμμόφωνο και πάνω του πλέει κάποιος δίσκος.
Γλυκές μελωδίες, νοσταλγικές, γεμίζουν το δωμάτιο.
Δυο ίσκιοι χορεύουν, σφιχτά αγκαλιασμένοι.
Κι έξω, η βροχή πέφτει απαλά,
συμπληρώνοντας τις νότες του τραγουδιού.

Μαργαρίτα Σ. Γριμάνη
Στιγμές αγάπης.

  

Το οξύμωρο με την αγάπη είναι ότι δεν κοστίζει κι όμως είναι πολύτιμη.

Και το παράδοξο είναι ότι, ενώ δεν κοστίζει, είναι σπάνια...

Η ιστορία δείχνει ότι πολλές φορές τιμωρείται η αγάπη... Ο Χριστός τιμωρήθηκε με την έσχατη των ποινών επειδή δίδαξε το αυτονόητο... το πιο αυθόρμητο ένστικτο της ανθρώπινης φύσης. Το ένστικτο που συχνά καταπιέζουμε γιατί δεν είναι πάντα της μόδας.

  

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι.
και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.
Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία.
πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.
η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.
είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται.
είτε γλώσσαι παύσονται.
είτε γνώσις καταργηθήσεται.
εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν.
όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.
ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην.
ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.
βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον.
άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.
νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα.
μείζων δε τούτων η αγάπη.

Απόστολος Παύλος.
Προς Κορινθίους Επιστολή Α'. 13ο κεφάλαιο.

  

Τα υπόλοιπα θα τα πούμε παρέα...

  

Περί αγάπης έχουν γίνει ενδιαφέρουσες συζητήσεις από τους φίλους halias, φύρδην-μίγδην, mara lisha.

Η ανάρτηση γίνεται με αφορμή το Χαμομηλάκι και τη Συλλογή "Άξιον Αγάπης".

    

Τρίτη, Οκτωβρίου 07, 2008

Δημιουργία

  

creation

  

Κρατούσε απ' τό 'να χέρι τον ήλιο κι απ' τ' άλλο τ' άστρα.

Καθότανε πάνω σ' ένα κόκκινο βράχο, που από μέσα του έτρεχαν γαλάζιες χίμαιρες.

Σήκωσε τό 'να χέρι και τίναξε τον ήλιο στο άπειρο.

Μετά το άλλο κι έσπρωξε τ' άστρα μακριά, μέσα στο χάος, ώσπου κάλυψαν όλο το στερέωμα.

Κι ύστερα, μάζεψε τις χίμαιρες και τις σκόρπισε ανάμεσα σ' όσα δημιούργησε.

Και τα πάντα σχεδόν σκεπάστηκαν με το πέπλο της άγνοιας.

  

Μια ποιητική σκέψη της Μαργαρίτας Σ. Γριμάνη.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 01, 2008

Να γίνουμε καπνός!

 
Onirama
  
Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών
(του Λουκιανού Κηλαηδόνη)
και
Σε θέλω σαν τρελός
  
MAD video music awards 2008
     
  
  
Στα ωραία λέμε ΝΑΙ.
Στην παρέα λέμε ΝΑΙ.
Στις εντάσεις λέμε ΝΑΙ.
Στις ενστάσεις λέμε ΝΑΙ.
Στην ειρήνη λέμε ΝΑΙ.
Στην Ειρήνη λέμε ΝΑΙ.
  
ΟΧΙ λέμε στο ΟΧΙ.
ΟΧΙ και στο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ.
ΟΧΙ λέμε στη μίρλα.
ΟΧΙ στην ανοχή.
  
Στο χειμώνα λέμε ΝΑΙ.
Και στον ήλιο λέμε ΝΑΙ.
Στον πλανήτη λέμε ΝΑΙ.
Στον αλήτη λέμε ΝΑΙ.
Στα χαμόγελά μας ΝΑΙ.
Και στον τσαμπουκά μας ΝΑΙ.
  
ΟΧΙ λέμε στη βία.
ΟΧΙ και στα ναρκωτκά.
ΟΧΙ λέμε στον Τσίπρα.
ΟΧΙ στα "μου και μα".
  
  
Άρχισε ο Λαζόπουλος και φέτος! Οχυρώσου!
  
Αν έχεις έμπνευση, γράψε κι εσύ τα Ναι και τα Όχι σου! Σε ραβασάκι, στο blog σου, σε χαρτί, στον τοίχο, στο δρόμο... Κάνε τραγούδι τον ιδανικό για σένα κόσμο ή μικρόκοσμο!
  
Και για να υποδεχτούμε με ανεβασμένη, πολύ ανεβασμένη, διάθεση τον Οκτώβρη...
  
...σε θέλω σαν τρελός...
...δεν είμαι μοναχός...
(...ο Εφραίμ, δεν είμαι, ευτυχώς!)
...στο όνειρο πετάω...
...και νιώθω δυνατός...
...σε θέλω σαν τρελός...
...μαζί σου ολοταχώς...
...να μπούμε σ' ένα τρένο...
...να γίνουμε καπνός...
  
  
Καλό μας μήνα!