Περί αλήθειας...

…με αφορμή την πρόσκληση του mahler76 να μιλήσουμε περί αλήθειας, σκέψεις και φράσεις που αφορούν την αλήθεια…

…ένα collage από σχολιασμούς μου σε posts άλλων συνήθων υπόπτων bloggers, με θέμα την αλήθεια…

Η αλήθεια είναι εμείς γυμνοί. Όμως συνήθως φοράμε τα ρούχα μας…

Πιστεύω στην αλήθεια. Και στη δύναμη που μπορεί να κρύβει μέσα της.

Η αλήθεια μπορεί την ίδια στιγμή που ανακουφίζει αυτόν/ή που τη λέει να πληγώνει ή να πιέζει συναισθηματικά αυτόν/ή που την ακούει.

Με τον ίδιο τρόπο που αγαπάμε και γι’ αυτό είμαστε ειλικρινείς μπορούμε να αγαπάμε και γι’ αυτό να λέμε ψέμα σύμβασης ή να αποκρύπτουμε μέρος ή το όλο μιας αλήθειας.

Οι ισορροπίες λεπτές, γι’ αυτό και η ζυγαριά δεν έχει την ίδια κλίμακα για όλες τις περιπτώσεις.

Φανατικός οπαδός της εξατομίκευσης. Παντού και εδώ...

Κάποιος/α μπορεί να επιλέγει την αλήθεια που του κάνει λιγότερο κακό ή την αλήθεια που κατά βάθος αναγνωρίζει, αλλά διστάζει να αποδεχτεί στην καθημερινότητά του/της.

Από αυτές τις επιλογές κρινόμαστε και γινόμαστε λιγότερο ή περισσότερο αποδεκτοί στο εκάστοτε target group.

Δεν είναι προς απαξίωση η κάθε στάση ζωής. Μπορεί ωστόσο να είναι προς κριτική, αποδοχή, αφομοίωση, απόρριψη.

Κάθε μας επιλογή είναι ένα μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα της προσωπικότητάς μας.

Η αλήθεια σπάνια είναι ακριβώς στη μέση. Όπως και σπάνια είναι στο ένα ή στο άλλο άκρο. Συνήθως γέρνει προς τη μια ή την άλλη μεριά του ζυγού.

Πώς όμως μπορεί κάποιος να βρει πού ακριβώς βρίσκεται, εφόσον καθένας από μας, υποκειμενικά βλέποντας τα γεγονότα, σχηματίζει τη δική του εκδοχή για την αλήθεια;

Μια άποψη θα μπορούσε να λέει ότι συγκεντρώνοντας τις αλήθειες όλων των συμμετεχόντων καταλήγεις σε μία και μόνη συνιστώσα, η οποία και ταυτίζεται με την αλήθεια.

Χμ... Όμως έτσι, όταν η αλήθεια αναζητείται από δύο μόνο συμμετέχοντες, τότε βρίσκεται όντως ακριβώς στη μέση του τοστ!

Θα το βρω, δεν μπορεί...

Μήπως η αλήθεια, τότε, είναι η συνιστώσα που καθορίζεται από όλες εκείνες τις αλήθειες των συμμετεχόντων, εξαιρώντας τις αλήθειες των δύο άμεσα εμπλεκόμενων, που αποτελούν και τα δύο άκρα;Ίσως... Ποιος όμως θα εξασφαλίσει ότι είναι ισόποσα κατανεμημένες οι αλήθειες που έχουν επηρεαστεί συναισθηματικά από τη μία ή την άλλη πλευρά και, επομένως, είναι υποκειμενικές;

Όταν ο αριθμός των συμμετεχόντων μεγαλώνει, αμβλύνεται και το υποκειμενικό στοιχείο...

Όταν οι συμμετοχές είναι τόσες ώστε οι υποκειμενικές απόψεις να είναι αμελητέες, τότε μπορεί κανείς να βρει την αλήθεια. Ίσως...!

Η άλλη άποψη, πιο απλή, είναι καθένας από μας να αποδεχτεί ως αλήθεια αυτή που έχει μέσα του και τον εκφράζει. Επισφαλές σαφώς, καθώς δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο...

Ποιος έχει μια ασφαλή απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα «το αβγό γέννησε την κότα ή η κότα το αβγό»;
Homework!