Da Vinci

Ο Da Vinci από την Τετάρτη 23/07/2008 εντάχθηκε στο δυναμικό του Λαϊκού και θα χειρουργεί εκεί μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, στα βαθιά γεράματά του...

Πρόκειται για ένα σύστημα ρομποτικής χειρουργικής, που επιτρέπει χειρισμούς απόλυτης ακρίβειας. Μετατρέπει τα χειρουργία σε επεμβατικούς χειρισμούς ρουτίνας και λύνει, κυριολεκτικά, τα χέρια των χειρουργών. Κινήσεις ακριβέστερες, ασφάλεια, λιγότερος πόνος, λιγότερες λοιμώξεις.

Ο χειρουργός Da Vinci έχει καλύτερη αντίληψη του βάθους, βασισμένη στην τρισδιάστατη εικόνα του. Παρέχει τη δυνατότητα μεγέθυνσης του χειρουργικού πεδίου έως και δεκαπέντε φορές, για πολύ ακριβείς και λεπτομερείς κινήσεις. Ενδεικτικά, τα αγγεία που έχουν μέγεθος χιλιοστού εμφανίζονται στο μέγεθος ενός μολυβιού.

Ο Da Vinci χρησιμοποιεί μικρότερα εργαλεία από αυτά που χρησιμοποιούνται στη λαπαροσκοπική χειρουργική. Οι βραχίονές του έχουν δυνατότητα περιστροφής έως και 360 μοίρες, με αποτέλεσμα να παρέχουν άριστη πλαστικότητα και ακρίβεια κινήσεων. Κανένας άλλος χειρουργός δεν μπορεί να "στραβώσει" τόσο πολύ τους καρπούς του. Ούτε καν το κοριτσάκι στον "Εξορκιστή"! Επιπλέον, ο Da Vinci είναι εντελώς, μα εντελώς σταθερός και φτάνει σε απρόσιτα μέχρι σήμερα σημεία κατά τη διάρκεια της επέμβασης, με απόλυτη ασφάλεια.

Ανά τον κόσμο, σήμερα, χρησιμοποιούνται περισσότερα από 870 ρομποτικά χειρουργικά συστήματα Da Vinci, εκ των οποίων περίπου 180 στην Ευρώπη. Έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 60.000 επεμβάσεις. Στην Ελλάδα, λειτουργούν τρία ρομποτικά συστήματα στον ιδιωτικό τομέα.

Εύγε Da Vinci, είμαστε περήφανοι!

Mabou Mines DollHouse

Μια προσαρμογή του έργου "Νόρα - Tο κουκλόσπιτο" του Henrik Ibsen από τους Lee Breuer και Maude Mitchell.

Σύλληψη και σκηνοθεσία: Lee Breuer.

Πρωτότυπη μουσική και κολλάζ από τα έργα για πιάνο του Edvard Grieg: Eve Beglarian.

Σκηνικά: Narelle Sissons.

Φωτισμοί: Mary Louise Geiger.

Κοστούμια: Meganne George.

Ήχος: Edward Cosla.

Χορογραφία: Eamonn Farrell και Eric Liberman.

Διανομή ρόλων...

Νόρα Χέλμερ: Maude Mitchell.

Τόρβαλντ Χέλμερ: Mark Povinelli.

Νιλς Κρόγκσταντ: Kristopher Medina.

Κριστίν Λίντε: Janet Girardeau.

Δρ. Ρανκ: Ricardo Gil.

Έλεν: Margaret Lancaster.

Έμι Χέλμερ: Hannah Kritzeck.

Μπομπ Χέλμερ: Sophie Birkedlalen, Eilert Sundt.

Καμέο: Eamonn Farrell, Ilia Dodd Loomis.

Ξυλοπόδαρος: Jessica Weinstein.

Πρόκειται για μια απόπειρα ανεστραμμένης απεικόνισης της σχέσης των δύο φύλων στις πατριαρχικά δομημένες κοινωνίες, μέσα από τις οξύμωρες σωματικές αναλογίες των ηρώων. Επιχειρείται η αποδόμηση του συσχετισμού και η υπερρεαλιστική μεταφορά της γυναικείας χειραφέτησης.

Γυναίκες μεγαλόσωμες και άντρες λιλιπούτειοι.

Η τεράστια Νόρα δίπλα στον τοσοδούλη Τόρβαλντ.

Και μια Κινέζα πιανίστρια που παρεξηγείται όταν ο ήρωας Τόρβαλντ λέει ότι το πλέξιμο με βελόνες είναι "too chinese" και αποχωρεί! Επιστρέφει, όμως, όταν ο θίασος της εξηγεί ότι... η ατάκα ήταν μέσα στο κείμενο!!!

Από τις ελάχιστες πραγματικές εκρήξεις του κατά τ' άλλα αργόσυρτου, ταλαιπωρημένου έργου.

Αργή εξέλιξη. Θα πρέπει να μην έκοψαν ούτε λέξη από το πρωτότυπο κείμενο! Υπερβολικά και άσκοπα επεξηγηματικό. Έμοιαζε σχεδόν με ανάγνωση λογοτεχνικού βιβλίου...

Το καταπληκτικό σενάριο του Ibsen, οι εξαιρετικές ερμηνείες και οι πρωτότυπες μεταφορές των διαχρονικών μηνυμάτων έσωσαν κυριολεκτικά την παράσταση.

Βραβείο Obie Καλύτερης Σκηνοθεσίας 2004.

Mamma Mia!

Mamma Mia!

......

...καλοκαίρι...

............

...θερινός κινηματογράφος...

............

...Meryl Streep...

...

...τραγούδι...

......

...θάλασσα...

.........

...γέλιο...

...

...Ελλάδα...

......

...χρώματα...

......

...ABBA...

Ηλίας του 16ου

50 χρόνια μετά την πρώτη προβολή του (1958), ο Ηλίας του 16ου ξανάρχεται στις κινηματογραφικές αίθουσες. 100 χρόνια μετά τη γέννησή της, θα δούμε ξανά το λογότυπο της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ, συνυπογράφοντας με την ODEON την παραγωγή της ταινίας.

Μια σύγχρονη εκδοχή για την αγαπημένη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, βασισμένη στο θεατρικό έργο των Σακελλάριου και Γιαννακόπουλου.

Στο ρόλο του Ηλία ο Πέτρος Φιλιππίδης. Στο ρόλο του Θωμά, που τότε είχε ερμηνεύσει ο Θανάσης Βέγγος θα δούμε το συνονόματό του, Θανάση Ταλταμπάση. Το καστ θα συμπληρώσουν οι Θέμις Μπαζάκα, Κώστας Αποστολάκης, Ηρώ Μανέ, Αντώνης Αντωνίου, Τάσος Κωστής, Νένα Μεντή, Εριέττα Μουτούση, Θάλεια Ματίκα, Ορφέας Αυγουστίδης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Μιχάλης Γιαννάτος.

Τη σκηνοθενία υπογράφει ο Νίκος Ζαπατίνας και τη διασκευή του σεναρίου η Κάτια Κισσονέργη.

Νίκος Ζαπατίνας:

«Το σκεπτικό για τη δημιουργία του remake ήταν το γεγονός ότι όλοι έχουμε μεγαλώσει με τη γενιά των ελληνικών ταινιών. Μια γενιά που αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά για τον τόπο μας. Γι’ αυτό δεν πρέπει μόνο να τη γευόμαστε, αλλά να την αξιοποιούμε.»

Η ταινία θα έχει γεύση και μυρωδιά παλιάς Αθήνας, αφού τα γυρίσματα θα γίνουν στα σοκάκια της Πλάκας.

Αναμένεται να προβληθεί στους κινηματογράφους το Δεκέμβρη.

...για να δούμε!

Έξω πάμε καλά...

Κάρολος Παπούλιας προς τους εκπροσώπους της ελληνικής ομογένειας στην Αυστρία, με αφορμή την ικανοποίηση της αυστριακής πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας από την προσφορά των Ελλήνων ομογενών στη χώρα:

«Mπορεί να έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας, θα επαναλάβω εκείνο που παλιά λεγόταν, έξω πάμε καλά.»

Μέσα όμως...

...siemens

...

...Τσουκάτος

...

...Ζαχόπουλος

...

...φωτιά στα δάση

...

...φωτιά στα πατζάκια μας!

Περί αλήθειας...

…με αφορμή την πρόσκληση του mahler76 να μιλήσουμε περί αλήθειας, σκέψεις και φράσεις που αφορούν την αλήθεια…

…ένα collage από σχολιασμούς μου σε posts άλλων συνήθων υπόπτων bloggers, με θέμα την αλήθεια…

Η αλήθεια είναι εμείς γυμνοί. Όμως συνήθως φοράμε τα ρούχα μας…

Πιστεύω στην αλήθεια. Και στη δύναμη που μπορεί να κρύβει μέσα της.

Η αλήθεια μπορεί την ίδια στιγμή που ανακουφίζει αυτόν/ή που τη λέει να πληγώνει ή να πιέζει συναισθηματικά αυτόν/ή που την ακούει.

Με τον ίδιο τρόπο που αγαπάμε και γι’ αυτό είμαστε ειλικρινείς μπορούμε να αγαπάμε και γι’ αυτό να λέμε ψέμα σύμβασης ή να αποκρύπτουμε μέρος ή το όλο μιας αλήθειας.

Οι ισορροπίες λεπτές, γι’ αυτό και η ζυγαριά δεν έχει την ίδια κλίμακα για όλες τις περιπτώσεις.

Φανατικός οπαδός της εξατομίκευσης. Παντού και εδώ...

Κάποιος/α μπορεί να επιλέγει την αλήθεια που του κάνει λιγότερο κακό ή την αλήθεια που κατά βάθος αναγνωρίζει, αλλά διστάζει να αποδεχτεί στην καθημερινότητά του/της.

Από αυτές τις επιλογές κρινόμαστε και γινόμαστε λιγότερο ή περισσότερο αποδεκτοί στο εκάστοτε target group.

Δεν είναι προς απαξίωση η κάθε στάση ζωής. Μπορεί ωστόσο να είναι προς κριτική, αποδοχή, αφομοίωση, απόρριψη.

Κάθε μας επιλογή είναι ένα μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα της προσωπικότητάς μας.

Η αλήθεια σπάνια είναι ακριβώς στη μέση. Όπως και σπάνια είναι στο ένα ή στο άλλο άκρο. Συνήθως γέρνει προς τη μια ή την άλλη μεριά του ζυγού.

Πώς όμως μπορεί κάποιος να βρει πού ακριβώς βρίσκεται, εφόσον καθένας από μας, υποκειμενικά βλέποντας τα γεγονότα, σχηματίζει τη δική του εκδοχή για την αλήθεια;

Μια άποψη θα μπορούσε να λέει ότι συγκεντρώνοντας τις αλήθειες όλων των συμμετεχόντων καταλήγεις σε μία και μόνη συνιστώσα, η οποία και ταυτίζεται με την αλήθεια.

Χμ... Όμως έτσι, όταν η αλήθεια αναζητείται από δύο μόνο συμμετέχοντες, τότε βρίσκεται όντως ακριβώς στη μέση του τοστ!

Θα το βρω, δεν μπορεί...

Μήπως η αλήθεια, τότε, είναι η συνιστώσα που καθορίζεται από όλες εκείνες τις αλήθειες των συμμετεχόντων, εξαιρώντας τις αλήθειες των δύο άμεσα εμπλεκόμενων, που αποτελούν και τα δύο άκρα;Ίσως... Ποιος όμως θα εξασφαλίσει ότι είναι ισόποσα κατανεμημένες οι αλήθειες που έχουν επηρεαστεί συναισθηματικά από τη μία ή την άλλη πλευρά και, επομένως, είναι υποκειμενικές;

Όταν ο αριθμός των συμμετεχόντων μεγαλώνει, αμβλύνεται και το υποκειμενικό στοιχείο...

Όταν οι συμμετοχές είναι τόσες ώστε οι υποκειμενικές απόψεις να είναι αμελητέες, τότε μπορεί κανείς να βρει την αλήθεια. Ίσως...!

Η άλλη άποψη, πιο απλή, είναι καθένας από μας να αποδεχτεί ως αλήθεια αυτή που έχει μέσα του και τον εκφράζει. Επισφαλές σαφώς, καθώς δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο...

Ποιος έχει μια ασφαλή απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα «το αβγό γέννησε την κότα ή η κότα το αβγό»;
Homework!