New emigrants' Generation

Δεν είναι μόνο ιδέα μου. Ακούω ολοένα και περισσότερες φωνές να το ψιθυρίζουν με δισταγμό. Βλέπω ολοένα και περισσότερες φιγούρες να το τολμούν με αποφασιστικότητα. Γινόμαστε μάρτυρες ενός νέου μεταναστευτικού κύματος.

Οι χώρες της Κεντρικής, της Δυτικής και της Βόρειας Ευρώπης, κυρίως, φαίνεται πως είναι πιο φιλόξενες για τους νέους της G700. Ταυτόχρονα, η χώρα μας υποδέχεται και αφομοιώνει μετανάστες από χώρες όπως η Αλβανία, η Ρουμανία, η Ουκρανία, η Βουλγαρία, το Πακιστάν.

Τι είναι αυτό που κάνει τη χώρα μας κατάλληλη για τους εισερχόμενους αλλοδαπούς μετανάστες; Τι είναι αυτό που την καθιστά αφιλόξενη για τους δικούς της νέους;

Η ανεργία δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις μονόδρομος. Είναι νέοι που δε βρίσκουν θέση εργασίας και είναι νέοι που δεν καταδέχονται τη θέση εργασίας που βρήκαν. Δεν κατακρίνω τη στάση τους. Ποιος είμαι, άλλωστε, για να το κάνω; Όμως, την καταγράφω.

Γιατί δεν καταδέχονται οι νέοι την εργασία της προσφοράς, τη στιγμή που έχει μπλοκάρει η εργασία της ζήτησης; Γιατί έχει μπλοκάρει η εργασία της ζήτησης;

Η G700 είναι δημιούργημα της μαζικής παραγωγής επιστημόνων. Είναι οι πρωταγωνιστές των ονείρων των γονιών τους. Για να γίνεις αυτό που εκείνος και εκείνη δεν κατάφεραν. Ή για να γίνεις, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση, αυτό που εκείνοι έγιναν. Για να έχεις και να έχουν «πρόσωπο» τέλος πάντων. Συχνά το ακούς και έτσι.

Γίναμε οι Ελληνάρες της περισυλλογής και της φιλοσοφίας. Κάτι μου θυμίζει αυτό. Εσένα; Το μυστρί, πάντως, εξακολουθεί να δουλεύει. Τώρα όμως που εσύ –και εγώ, μη νομίζεις– είσαι –και είμαι– επιστήμονας, κάποιος άλλος θα πρέπει να το αναλάβει. Και, εδώ που τα λέμε, το αναλαμβάνει και σε τιμή ευκαιρίας. Κάπως έτσι αρχίζω τελικά να κατανοώ γιατί για άλλους λαούς δεν είμαστε τόσο αφιλόξενοι. Άσε που, μεταξύ μας, μερικούς από εμάς δε μας χαλάει ιδιαίτερα το πρότυπο του χλιδάνεργου. Καλά είναι μωρέ, δε βαριέσαι… Συμφωνείς; Κι αν δε συμφωνείς είναι από πεποίθηση ή επειδή έτσι κι αλλιώς δε θα μπορούσες να εμπίπτεις στην κατηγορία; Για πρακτικούς λόγους δηλαδή…

Εσύ ίσως είσαι αυτός που φέρει το μικρότερο μερίδιο στην πίτα της ευθύνης. Κάποιος ίσως έπρεπε να σου έχει πει ότι αν γίνουμε όλοι επιστήμονες θα έρθει η στιγμή που θα περισσεύουμε. Να σε ενθαρρύνει να δεις πιο σοβαρά και πιο μακροπρόθεσμα τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό. Να σε αποθαρρύνει απ’ το να πατήσεις πάνω σε πτώματα, εσύ ή οι υποκινητές σου, για να «περισσεύεις» σήμερα. Κάποιος έπρεπε να τοποθετήσει ανάχωμα στην αλόγιστη παραγωγή των ολοένα χαμηλότερης ζήτησης κλώνων.

Στην αναζήτηση διεξόδου κάνει την εμφάνισή της, μεταξύ και άλλων, μια νέα τάση. Μια τάση που δεν καταγράφεται για πρώτη φορά. Και μπορεί η τάση να γίνει κύμα και το κύμα να γίνει γενιά. New emigrants’ generation. Η γενιά των σύγχρονων μεταναστών. Η γενιά των ανήσυχων νέων, που δεν αρκούνται στο λίγο και στο μέτριο. Των νέων που τελικά αντιστάθηκαν σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει «καλά είμαι εδώ», κατά την προτροπή του Μιχάλη Κατσαρού.

Αλήθεια, εσένα σου έχει περάσει απ’ το μυαλό;