Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα όμορφο ξανθό αγόρι. Κι ήταν κι ο ήλιος και τα δέντρα και η θάλασσα. Κι ένα μικρό χαριτωμένο σπιτάκι κοντά στο νερό.
Το όμορφο ξανθό αγόρι, ο Πέπε, περνούσε ευχάριστες στιγμές μεγαλώνοντας. Παιχνιδίσματα με τη θάλασσα, δεξιότητες στην άμμο, ερωτοτροπίες με τον ήλιο...
Ζούσε στο μικρό σπιτάκι με τους γονείς του. Δεν είχε αδέλφια. Είχε όμως φίλους. Όλα τα παιδάκια από τα διπλανά χαριτωμένα σπιτάκια.
Οι φίλοι έτρεχαν ανάμεσα στα δέντρα, χάνονταν στην ξεγνοιασιά του παιχνιδιού. Κρυφτό, κυνηγητό, τα μέντα - μέντα, αμπάριζα, τα μήλα, κουτσό... Ατέλειωτη η ποικιλία για να μη βαριούνται ποτέ...
Οι μικροί μας ήρωες πήγαιναν και στο μεγάλο σχολείο κάθε πρωί. Εκεί, τους περίμενε πάντα χαμογελαστή η καλή τους δασκάλα. Η δασκάλα δεν έχανε το χαμόγελό της ακόμη κι όταν οι μπόμπιρες σκαρφίζονταν διάφορες σκανταλιές για να την πειράξουν.
Ο Πέπε θυμάται μια φορά που είχε κρυφτεί κάτω από την έδρα και όταν μπήκε η δασκάλα, η κυρία Αιμιλία, και έκατσε στην έδρα, της ζούληξε τη γάμπα. Εκείνη τρόμαξε, ξαφνιάστηκε. Όμως δεν τον μάλωσε. Του χάρισε μια διδακτική αυστηρή ματιά για να καταλάβει ότι δεν ήταν ευχαριστημένη από την επιχείρηση κι έπειτα, το χαμόγελο της συγχώρεσης...
Κι έτσι κυλούσαν οι μέρες. Και τα χρόνια. Κι ο Πέπε μεγάλωνε. Κι έκανε τους γονείς του περήφανους. Γιατί ήταν καλός. Σε όλα αυτά που κάθε γονείς θα ήθελαν. Βαθμοί στο σχολείο, καλοί τρόποι απέναντι στους συγγενείς και στους οικογενειακούς φίλους. Κι όλα προχωρούσαν ήρεμα και χωρίς πολλές σκέψεις.
Ο Πέπε είχε μάθει να είναι ελεύθερος. Ήταν υπεύθυνο παιδί από μικρός και οι γονείς του του το ανταπέδιδαν με την εμπιστοσύνη τους. Δεν έλεγε ψέματα, δεν έκρυβε λόγια. Μα ήξερε και από διακριτικότητα. Ήξερε ότι δε χρειάζεται όλοι να τα ξέρουν όλα για όλους. Κάποια πράγματα που μας λένε πρέπει να μπορούμε να τα κρατάμε για μας. Μέσα μας μόνο. Κι αυτό άρεσε στους περήφανους γονείς.
Μεγάλωνε ο Πέπε, μεγάλωνε... και ερωτεύτηκε. Κι έκανε τις πρώτες του κοπάνες. Και τα πρώτα του ξενύχτια. Καθόλου δεν ενοχλούσαν αυτά τους γονείς του. Χαίρονταν. Τον εμπιστεύονταν...
Ώσπου μεγάλωσε κι άλλο. Τώρα πια είχε νόημα να κρύβει λόγια. Οι γονείς έπαψαν να είναι φίλοι του. Δεν ήθελε πλέον να έχουν αυτήν την ιδιότητα. Δεν τους ενοχλούσε αυτό τους γονείς του Πέπε. Ήταν πάντα περήφανοι και ευτυχισμένοι.
Μα ο Πέπε μπορεί να είχε μάθει να είναι διακριτικός, δεν έχουν μεγαλώσει όμως όλοι με τον ίδιο τρόπο και δεν έχουν αποκτήσει τις ίδιες αξίες, αρχές. Κι έτσι, τα λόγια που έκρυβε ο Πέπε κάποιες φορές έφταναν στους γονείς. Άλλες φορές τους έκαναν χαρούμενους, άλλες τους προβλημάτιζαν. Όταν τα λόγια κάνουν μεγάλους κύκλους δε φτάνουν ποτέ ακέραια, όπως είχαν ξεκινήσει. Γι' αυτό να ρωτάς αυτόν που θέλεις να σου πει κι αν θέλει θα στο πει... μην ακούς από 'δω κι από 'κει... έτσι έμαθε ο Πέπε.
Μια μέρα βρήκε τη μητέρα του να κλαίει. Είχε μάθει άσχημα λόγια για το γιο της. Της χάρισε ένα χάδι κι ένα φιλί και το χαμόγελο ήρθε πάλι στα όμορφα χείλη της μαμάς.
Κι έμαθε κι άλλα κι άλλα... Κι αυτός ο κύκλος της πλάγιας πληροφόρησης ήταν μάλλον εθιστικός. Δεν της άρεσε ξαφνικά που ο Πέπε είχε γίνει άντρας και εκείνη ήταν μακριά από αυτό. Για εκείνη παρέμενε ο μικρός της Πέπε. Και έγιναν ερωτήσεις και έγινε έλεγχος και έγινε παρέμβαση. Και η εμπιστοσύνη χάθηκε. Μα η ελευθερία δεν μπορούσε πια να χαθεί. Ήταν πια απόκτημα.
Και τόσο ενοχλούσε αυτό τη μαμά του όμορφου Πέπε. Αφού του τη χάρισε, σκεφτόταν, θα μπορούσε να του την πάρει και πίσω...
Και μεγάλωνε... και αυτονομούταν. Και άνοιγε φτερά. Μικρά φτερά, μεγάλα φτερά. Δοκίμαζε, έτρεχε, έπεφτε, χτύπαγε, μάθαινε, ξανάτρεχε, ξανάπεφτε, ξαναχτύπαγε... Ποτέ δε στενοχωρήθηκε για τους κύκλους του. Δε μετάνιωσε τίποτα... Έμαθε. Μαθαίνει.
Και η μητέρα... κι ο πατέρας... κλαίνε... Μικραίνουν στα μάτια του Πέπε κι ο Πέπε μεγαλώνει στα δικά τους. Κι αυτό, αρχίζει πάλι να γίνεται όμορφο... Γιατί τώρα ο Πέπε ετοιμάζεται να πετάξει πολύ μακριά. Με φτερά τελείως δικά του. Και οι γονείς είναι πάλι περήφανοι. Αλλά τώρα, αυτήν την περηφάνια την πνίγουν τα δάκρυά τους. Ενώ τοτε, χανόταν στα πλατιά χαμόγελα.
Ποιος Πέπε δεν έχει στενοχωρήσει τους γονείς του; Ποιοι γονείς δεν έχουν γελάσει και κλάψει για τον Πέπε τους;
Και μένει ένα, για το οποίο όλοι είναι σίγουροι. Αυτό, το λένε αγάπη.
Υγ.: Η εκστρατεία "Save the Earth" συνεχίζεται... Μέχρι να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο η "ομπρέλα" μας.
65 σχόλια:
όλα ένα κύκλος.
ατέρμονος.
ακανόνιστος.
δάκρυα.
χαμόγελα.
εμείς μεγαλώνουμε.
κάνουμε τις γύρες μας.
πετάμε και ξαναπέφτουμε.
τρέχουμε και ξανασταματάμε.
μα τα δάκρυα εκεί.
και τα χαμόγελα ξανά εκεί.
κι αυτοί μεγαλώνουν.
και μικραίνουν ίσως.
έκαναν τους κύκλους τους.
τώρα παρακολουθούν τους δικούς μας.
άλλες φορές μόνοι τους.
άλλες φορές από τα μάτυα των άλλων.
πέφτουν και σηκώνονται.
χαμογελάν και δακρύζουν.
μα η αγάπη εκεί.
αγάπη αληθινή.
μα αγάπη και έξω από όρια.
αγάπη για τα παιδιά τους.
οταν ήταν μικρά ή όταν μεγάλωσαν αλήθεια?
για τους γονείς μένουμε πάντα παιδιά....
μα η αγάπη εκεί.
μας την έμαθαν.
κι απ'την καλή κι απ'την ανάποδη.
μα είναι και πολλά που δεν μας έμαθαν...
και τα μάθαμε μόνοι μας...εκεί έξω.
χαμογελάσαμε.
κλάψαμε.
υ.γ.: αγάπη και για την μαμά Γη!
:-)
δεν πρέπει να μας τελειώσει ούτε αυτή ποτέ.
Καλό ξημέρωμα.
Καλή Κυριακή.
Καλές πτήσεις.
Eτοιμάζεστε για την ξενιτιά;
Και πακετάρετε τα κουράγια σας;
Καλή δύναμη φίλε μου. Μακάρι όλα τα όνειρά σας να βγουν αληθινά κι αυτοί που σας αγαπούν πραγματικά, δεν θα πάψουν. Ευτυχισμένοι θα είναι κι αυτοί, αν ευτυχήσετε κι εσείς.
(πολύ ωραία ανάρτηση)
@halias
Ακριβώς μέσα στο μυαλό μου συνταξιδιώτη!
Κάνεις λέξεις τις σκέψεις που έκανα παραμύθι...
Υγ.: Και τώρα περισσότερο από ποτέ.
Καλή Κυριακή (επίσημα και μετά τις πρώτες καμπάνες!!)
Καλές πτήσεις για όλους.
@spy
Κατάσκοπε της νύχτας ετοιμάζω βαλίτσες και κουράγια...
Επίσημα πλέον με δύο εναλλακτικές:
Παρασκευή 7/11 (το έχω κρατήσει)
Δευτέρα 10/11 (περιμένω ακυρώσεις)
Τη Δευτέρα το μεσημέρι σε κάθε περίπτωση θα ξέρω...
Αν εξαιρέσουμε την πτήση (έχω φοβία, το ομολογώ δημόσια και χωρίς ντροπή!) δε φοβάμαι τίποτα άλλο...
Αλλά είμαι ιδιαίτερα φορτισμένος. Με καταλαβαίνεις...
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια!
σχέση γονέων παιδιών. από τις πιο συζητημένες. από τις πιο περίεργες. από τις πιο ολοκληρωμένες. από τις πιο ανολοκλήρωτες. από τις πιο εγωκεντρικές. από τις πιο αληθινές. από τις πιο γεμάτες. από τις πιο πραγματικές. από τις πιο οριακές. πολλά από τις πιο.
πες του πέπε να μην φοβάται τις πτήσεις. όλα καλά θα πάνε. να χαμογελά. και να αγαπά. και να πετάξει.
όσο περνά ο καιρός καταλαβαίνω πως οι γονείς θέλουν να ακούν συγκεκριμένα πράγματα για να είναι χαρούμενοι. προσπαθώ να μην τους στενοχωρώ πια. και γενικά είναι χαρούμενοι. απλά δεν ξέρουν και τα προβλήματά μου, δεν ξέρουν τι με απασχολεί. είναι πια μια σχέση κάλπικη, εξαναγκαστική που βασίζεται στην προσποίηση... αυτά!
όσον αφορά στο ταξίδι σου, μη φοβάσαι την πτήση, που να ταξίδευες και πάνω από ωκεανούς. επίσης να ξέρεις πως αν είναι γραφτό σου (ή του πιλότου) θα πας οπότε ότι και να κάνεις.. πλάκα κάνω...
άντε, κανόνισε και να σε χαιρετήσουμε!
οι γονεις κανουν ονειρα , θελουν να περασουν το χαρακτηρα τους στα παιδια τους , κι οταν αυτο δεν πετυχαινει αρχιζει το στραβωμα.
μη φοβασαι τις πτησεις , μια χαρα θα πανε ολα .
οι ψυχές εδω μέσα πάσχουν από το σύνδρομο των οστράκων.
η ζεστασιά προκαλεί το άνοιγμα τους.
το έχουμε ανάγκη.
το προκαλείται.
λειτουργεί η διάδραση.
κι ελπίζω να λειτουργεί πάντα αμφίδρομα.
κι όσα χιλιόμετρα μακρυά κι αν βρίσκομαστε.
είναι γλυκιά η μεάγχολία κάποιες στιγμές.
μα παρασκευή?
ως τότε ακολουθεί μια βδομάδα.
αλλά και μετά πολλές ακόμη.
θα ζεσταθεί ο βαρύς χειμώνα του βορρά.
δυο τσιγάρα πτήση...
άντε έστω μια δημοσίευση κι ένα σχόλιο...κι έφτασες!
:)
στο μυαλό σου να τριγυρνά πάντα τα όμορφα που έρχονται.
κι ευχομαι να είναι όσα επιθυμείς.
πλέον...καλό Κυριακάτικο Απόγευμα
Καλημέρα σε έχασα.
Θα σχολιάσω για τα logo.
πολύ ωραία και τα 2 , αν και προτιμώ το 1ο.
ο πέπε επειδή έχει και ιταλικό όνομα μου είναι αυτομάτως συμπαθής!
και επειδή θα πάει και σουηδία να του πεις ότι οι γονείς του θα τον αγαπάνε περισσότερο από ποτέ τώρα που θα είναι μακρυά
That's the game. Μαθαίνουμε, μεγαλώνουμε, αλλάζουμε, χτυπάμε... και πάλι από την αρχή! Καλό σου ξεκίνημα! Για την πτήση σε καταλαβαίνω. Υποφέρω πάνω στο αεροπλάνο. Υπομονή και βαθιές ανάσες. Α, και μια απορία: τα μέντα-μέντα τι είναι?
η πορεία για την αυτονόμησή μας είναι πάντα δύσκολη.. κάνουμε λάθη εμείς, κάνουν κι οι γονείς, αλληλεπιδρούν τα λάθη, έρχονται τα δάκρυα.. ωστόσο, ξέρεις πάντα ότι τα πράγματα έχουν γίνει σωστά όταν αυτή η αυτονόμηση δε συνοδεύεται από σύγκρουση, ένταση και πόνο αλλά από αγάπη. να αυτονομηθείς από τον άλλον χωρίς να τον απορρίψεις, αλλά να του βρεις μια καινούρια θέση στην "αυτόνομη" ζωή σου. και είναι δύσκολο αυτό - για τους ανθρώπους που η αγάπη είναι εγγενώς σε τέτοια θέση και προτεραιότητα στη ζωή τους ίσως είναι πιο εύκολο, αυθόρμητο.. την καλησπέρα μου στην Κυριακή σου! :)
βρε..όσο μακριά και να είσαι....
για αυτούς θα είσαι κοντά...δίπλα...
στην αρχή είναι δύσκολα...
μετά συνηθίζουν και εσύ και αυτοί...
όλα για το καλύτερο γίνονται!!!!!!!
@b|a|s|n\i/a
Είναι πράγματι από τις πιο...
Ίσως οι πιο από τις πιο...
Μου είπε ο Πέπε να σου πω ότι τον έκανες και χαμογέλασε. Και ότι θα πετάξει!
@profylaktiko
Ναι, καταλαβαίνω τι λες. Είναι πράγματι τόσο οριακή η σχέση αυτή που μπορεί με μια σπρωξιά να πέσει στη μεριά του κάλπικου και του αναληθούς.
Κρίμα όταν συμβαίνει... Αλλά δεν μπορείς πάντα να το ελέγχεις...
Εγώ και ο πιλότος σ' ευχαριστούμε για το κουράγιο που μας έδωσες!!!!
Ελπίζω να προλάβουμε και το χαιρετισμό που λες!
@lost thoughts, light, love, life
Όντως. Μια ζωή την επενδύουν σ' εσένα για να πάρουν μετά τους καρπούς που έσπερναν...
Εσένα οι καρποί σου μπορεί να είναι πιο νόστιμοι... ή τουλάχιστον να ταιριάζουν καλύτερα στις γευστικές σου προτιμήσεις. Αλλά θέλουν να είναι αυτοί που είχαν στο μυαλό τους όταν έσπερναν.
Σ' ευχαριστώ ;-)
@halias
Μου αρέσει να ανοίγω τα όστρακα και να αποκαλύπτω τις ζεστές ψυχές.
Είμαι σίγουρος για τη διάδρασή μας, για τη συντροφιά που θα έχουμε...
Και για τον εαυτό μου είμαι σίγουρος.
Δε φοβάμαι.
Μόνο συγκινούμαι λίγο :-)
Αυτό μόνο...
Καλά, τσιγάρο δεν κάνω... αλλά ένα post κατά την πτήση θα το σκεφτώ...
Η άλλη λύση είναι να πάρω κανένα ροζ χαπάκι και να κοιμηθώ!!!
Καλό βραδάκι πλέον!!
@matrix
Χαιρετώ σας :-)
Τελικά τα ανοιχτόχρωμα μάτια κερδίζουν τους περισσότερους!
@tovene592
Λέει ο Πέπε ότι επίσης σε συμπαθεί! Και για το όνομα και για τις εξομολογήσεις σου!
Και λέει ακόμη ότι το ξέρει ότι θα τον αγαπάνε...
Κι επειδή κι αυτός τους αγαπάει και θα του λείπουνε θα τους δώσει το παλιό του laptop, θα τους πάρει και webcamera και θα κάνει και απόπειρα να τους κάνει να τα χρησιμοποιήσουν!!
Πού ξέρεις; Μπορεί μια μέρα να διαβάσουν κι όλα αυτά που γράφουμε τώρα...
@unclescrooge
Α, συμμερίζεσαι τη φοβία μου;;
Και είναι και πτήση με ενδιάμεσο γαμώτο... Δε βρήκα απευθείας...
Έχει να πέσει ανάσα... :p
Λοιπόν, τα μέντα - μέντα είναι παιδικό παιχνίδι... Καλά τώρα, παιδικό... αν θες το παίζουμε και τώρα...
Χ α λ α ρ ά ! ! !
Χωρίζονται τα παιδιά σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα στέκεται απέναντι από την άλλη. Οι παίκτες της κάθε ομάδας κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλον και κρατιούνται σφιχτά χέρι - χέρι (χωρίς τον Καρατζαφέρη!!!). Ακολουθεί φωναχτά ο διάλογος:
- Τα μέντα - μέντα.
- Τα μελιγκίτικα.
- Κι εγώ παρήγγηλα.
- Να μου τα στείλεις.
- Με ποιον;
Και διαλέγει η άλλη ομάδα με ποιον "θα τα στείλει".
Αυτός που "τα στέλνει" μαζεύει φόρα και πρέπει να περάσει ανάμεσα από δύο παίχτες της άλλης ομάδας, σπάζοντας την αλυσίδα τους.
Αν τα καταφέρει, διαλέγει έναν παίχτη και παίρνει μαζί του στην ομάδα του. Αν δεν τα καταφέρει, μένει και ο ίδιος στην ομάδα αυτή...
Νικάει η ομάδα που θα αφήσει την απέναντι με έναν μόνο παίχτη!
Μα πώς και δεν το ήξερες;;;
@oblivion
Είμαι σε αυτή την όμορφη φάση που περιγράφεις. Έχω μια καινούρια θέση για εκείνους στην αυτόνομη πια ζωή μου.
Θέση με καινούρια χαρακτηριστικά, αλλά με αναλλοίωτη την αγάπη.
Όχι, δε απορρίπτω. Δεν είμαι της απόρριψης έτσι κι αλλιώς. Φροντίζω να χωράνε κάπου, κάπως όλα.
Από όλα μπορούμε να πάρουμε. Καμία επένδυση δεν πέφτει στο κενό.
Καλό (μικρό πια) υπόλοιπο Κυριακής!
@γλαυξ!
Δεν ξέρω αν γίνονται όλα για το καλύτερο, μα ξέρω ότι πάντα υπάρχουν καλά που μπορείς να κερδίσεις.
Και αυτό κάνουμε!!!
Το ξέρω ότι θα μ' έχουν κοντά...
:-)
Καλησπέραααα!!!
αν και εκεί έξω επιμένει να μην χειμωνιάζει, εδώ μέσα παραμένει ακόμη πιο ζεστή η ατμόσφαιρα.
και με κάνει να χαμογελώ.:)
τώρα το θυμήθηκα κι εγώ το παιχνίδι, αν κ έχω την εντύπωση πως το λέγαμε αλλιώς (μα όνομα δεν ενθυμούμαι :-( )
από μια Θεσσαλονίκη περιτριγυρισμένη με ομιχλώδες μανδύα Καληνυχτώ σας και σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα.
σίγουρα διαφορετική από τις άλλες.
φόρτωσε ένα τσουβάλι δύναμη, μια βαλίτσα θετική ενέργεια, ένα σεντούκι χαμόγελα και μια μικρή τσαντούλα συγκινήσεις και όρμα!
@halias
Πάντα ζεστά τα λόγια του Θεσσαλινικιού συνταξιδιώτη.
Ευχαριστώ για την τόσο ωραία συντροφιά!
Δεν πιστεύω να μπερδεύεις το παιχνίδι με τα μήλα!!!
Για τα χαμόγελα το σεντούκι δε φτάνει... Αλλά μην ανησυχείς, αυτά τα έχω πάντα μέσα μου!
Καλή Δευτέρα! Καλή εβδομάδα!
χεχε! δεν είχα ιδέα... πραγματικά!! Πρώτη φορά το άκουσα (ή μάλλον, το διάβασα!!)
Κοίτα σύμπτωση...στο www.psycho-dromio.blogspot.com, τα παιδιά έχουν γράψει για την αυτονόμηση!!
πολύ ωραίο το κείμενο σου και μου φαίνεται....μου φαίνεται, λέω...ότι είσαι καλά τον τελευταίο καιρό?ίσως καλύτερα από τον τελευταίο καιρό?ίσως...λέω...φαίνεται μέσα από τα λόγια σου, που πολύ μου άρεσαν...εύγε!
Εδώ δεν είναι για σχόλιο τώρα αλλά για κουβέντα
Οπότε, στήνω καρτέρι και σε περιμένω
Τα λέμε
Τι έγινε; Η ζωή σαν παραμύθι; Μμμμμ...αυτόν τον Πέπε εγώ πρέπει να τον έχω πετύχει μια φορά σε ένα bar να δεις!!!
Ετοιμάζεσαι βλέπω για τα καλά. Και φορβάσαι τα αεροπλάνα; Εεεεεε μα χριστιανέ μου δεν το έλεγες να ερχόμασταν να σου κάναμε παρέα. Εγώ τρελαίνομαι για την απογείωση...είναι και γαμώ. Η προσγείωση δεν έχει τόσο τζέρτζελο!!!!
Ωραίο παραμύθι πάντως. Κυρίως γιατί δεν είναι τόσο παραμύθι όσο φαίνεται.
Αν δεν τα πούμε μέχρι να φύγεις. Καλό ταξίδι!!!!
Αγαπητέ γιατρέ μου πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση. Ίσως η πιο γλυκιά που έχεις γράψει. Μου ξύπνησες πολλά ωραία πράγματα από το παρελθόν.
Βλέπω ότι ο καιρός φτάνει στο τέλος του και θα μας αποχαιρετήσεις. Αλλά ξέρεις ποιο είναι το ωραίο; Ότι με το internet σε αυτές τις περιπτώσεις οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Όλα είναι ένα μόνο κλικ μακρυά. Είτε είσαι στο διπλανό διαμέρισμα είτε είσαι στη Σουηδία. Για την αλληλε-blog-πίδραση μιλάω. Για τους γονείς είναι διαφορετικά. Αλλά αυτοί έχουν μάθει ν' αντέχουν..
Καλές ετοιμασίες λοιπόν και τ' αεροπλάνο δεν είναι τίποτα. Μέχρι να γράψεις μια ανάρτηση θα έχεις φτάσει.
Πολύ καλό βράδυ να έχεις.
ΥΓ: Το παρτάκι τελικά δε θα το προλάβω. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. ;)
Το ζήτημα είναι ότι κάποιοι πληγώνουμε τους γονείς μας πιο πολύ από όσο αντέχουν...Αν και οι ίδιοι λένε ότι ο γονιός τα αντέχει όλα!
Πολύ γλυκειά ανάρτηση....
ξαναδιάβασα το παραμυθάκι σου και σκεφτόμουν ότι αυτή η διαδικασία που περιγράφεις μπορεί όντως να γίνει όμορφη όπως λες.. όταν οι γονείς αλλάζουν και γίνονται περήφανοι για τα φτερά και τα ταξίδια του Πεπε - χάρη στο ότι ο ίδιος ο Πέπε διεκδίκησε και πέτυχε αυτή την αλλαγή, τρέχοντας πέφτοντας και μαθαίνοντας..
και σκέφτηκα για μια ακόμη φορά πως τελικά όντως εμείς είμαστε οι άλλοι και οι άλλοι είναι εμείς!
φιλιά!
@unclescrooge
Θείε και συνιστολόγε μου σε προ(σ)καλώ να δοκιμάσεις κι εμείς να θυμηθούμε το παιχνίδι από κοντά!
Είναι από τα πιο διασκεδαστικά!!!
Ε, και για όλα υπάρχει η πρώτη φορά.
@sloboda
Καλησπέρα Λευκαδίτισσα φίλη μου :-)
Σε χάσαμε!!!
Το διάβασα το κειμενάκι της Ελευθερίας για την αυτονόμηση.
Μα κάτι συμπτώσεις... :-))
Λοιπόν, είμαι καλά, ναι...
Κάτι ατυχίες δε μας ρίχνουν κάτω... Χθες είχα την πρώτη μου ατυχία με το αυτοκίνητο ας πούμε...
Ταλαιπωρία...
Μα δε μασάμε ;-)
Ελπίζω να σε δω πριν φύγω (Δευτέρα πια επίσημα)!!
Σε φιλώ!
@απατεώνες
Παρών και έτοιμος απατεώναρε!!!
@vk in athens
Ναι; Είδες τον Πέπε; Ελπίζω να τον συμπάθησες. :-)
Η απογείωση κι εμένα μου αρέσει πολύ. Αν και λένε ότι τα περισσότερα εκεί γίνονται...
Και θα έχω και ενδιάμεσο... Δηλαδή, δύο απογειώσεις!!!
Και καλά, θες και πρόσκληση; Χαρά μου να ταξιδεύω με παρέα. Να ξεχάσω και το άγχος...
Άντε, άντε, φτιάξε βαλίτσες!
Ευχαριστώ vk για τα λόγια τα καλά!
@sdryche
Επίσημα πια Δευτέρα συνξενύχτη μου!!
Χαίρομαι που σου άρεσε το παραμύθι μου...
Σ' ευχαριστούμε εγώ και ο Πέπε!
Δεν πειράζει αν δεν προλαβαίνεις.
No worries! :-)
Καλή, πολύ καλή εβδομάδα να έχουμε :-)
@twinkle
Σ' ευχαριστώ twinkle και σε καλωσορίζω στην όμορφη παρεούλα που έχουμε φτιάξει εδώ.
Μιας και είδα ότι είσαι φιλόλογος... πες μας λίγο για το γλυκιά και το γλυκειά... Ποιο είναι τελικά πιο σωστό;
Με μια φίλη συνάδελφό σου καταλήξαμε μετά από ένα ξεκουβάριασμα των σκεπτικών μας και από μερικά παραδείγματα άλλων λέξεων ότι και τα δύο είναι σωστά, με το γλυκιά μάλλον να επικρατεί.
Εσύ τι λες;
Πολύ όμορφο το blog σου. Με μια πρώτη ακόμη ματιά...
Καλησπέρα :-)
@twinkle
...ξέχασα να σχολιάσω το βασικό :-)
Όντως... δεν τα αντέχουν τελικά όλα, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται.
Αντίθετα, είναι μάλλον ευάλωτοι. Τους προδίδουν οι προσδοκίες τους!
@oblivion
Σ' ευχαριστώ που ΞΑΝΑδιάβασες το παραμύθι μου... Με τιμά.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η άποψη που καταγράφεις. Είναι και λόγω της δουλειάς σου που το πας ένα βήμα πιο 'κει.
...εμείς είμαστε οι άλλοι και οι άλλοι είναι εμείς...
Εννοώντας προφανώς ότι μέσα από εμάς και τη στάση μας, αλλά και μέσα από τις δικές μας αλλαγές, αλλάζουν τελικά και οι άλλοι. Και το αντίστροφο. Αλλάζουμε κι εμείς μέσα από τους άλλους και τις αλλαγές τους.
Πάντα, εξαρτάται και από τη συναισθηματική συμβολή ή εμπλοκή στη σχέση περί ούσης ο λόγος. Εξαρτάται, δηλαδή, από το πόσο ανοιχτές πόρτες έχουμε αφήσει στην επιρροή του εκάστοτε άλλου, ώστε μέσα από την αλληλεπίδραση να έχουμε αλλαγές στον εαυτό μας.
Ναι, ναι :-)
Φιλιά!
το γλυκειά από ότι γνωρίζω είναι παλαιά ή παλιά έκφραση για το γλυκιά. όπως νοιώθω νιώθω. γενικά τείνουν να καταργηθούν τα ει οι με ι ;) αλλά όπως και να γραφτεί η γλυκύτητα παραμένει η ίδια.
@b|a|s|n\i/a
Πολύ σωστό και όμορφο κλείσιμο...
Η γλυκύτητα παραμένει ίδια.
Ναι, λογικά όλα αυτά διπλογράφονται, καθώς είναι παλιές και νέες εκδοχές.
Ελληνική γλώσσα... ζωντανή και εξελισσόμενη. Προς το πιο απλό. Που είναι και το καλύτερο τελικά... ή όχι;
Μια γλυκ(ε)ιά, λοιπόν, καληνύχτα!!
και μια γλυκ(ε)ιά καλημέρα από μένα! :)
4+σήμερα!
χαμογελαστή και όμορφη μέρα να έχεις συνταξιδιώτη.
και όλοι οι συνΒλόγκερς.
@halias
Καλημέρα, καλημέρα συνταξιδιώτη halia!
Ήρεμη μέρα η σημερινή... ως τώρα!!
Για να δούμε!!
Η Αθήνα ΚΑΙ σήμερα... πολύ ζεστή!
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εμάς κρύβουμε στη ζωή μας ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο κομμάτι από την ιστορία του Πέπε... Εύχομαι ο Πέπε εκεί που θα πάει να είναι απόλυτα ευτυχισμένος, βαθιά μέσα τους πιστεύω ότι το ίδιο θα νιώσουν στο τέλος και οι γονείς του γι' αυτόν... :)
... (κάποιες φορές τα σημεία στίξης είναι πιο δυνατά από τα λόγια)
Κάθε οικογένεια έχει έναν Πέπε ή το Μικρό της Πρίγκιπα...
Καλό ταξίδι, Μικρέ!
εγώ θα συμπλήρωνα ότι όλοι έχουμε υπάρξει μικροί "Πέπε" - το θέμα είναι πότε και αν ο καθένας από εμάς ακολουθεί αυτή τη (συνεχή) πορεία που χάραξε ο συγκεκριμένος Πέπε.. όχι απαραίτητα με τέτοια ταξίδια, άλλωστε η αυτονόμηση όπως φαίνεται κι από το παραμύθι δεν είναι μόνο θέμα απόστασης. καλησπέρα και πάλι!
@hourglass
Σ' ευχαριστώ για την ευχή. Την πακετάρω για να την πάρω μαζί μου.
Κι εγώ πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε λίγο ή περισσότερο από Πέπε. Εγώ, μάλλον έχω αρκετό :-)))
Καλημέρα συνάδελφε απ' το Βορρά!
@antoine
Σ' ευχαριστώ μικρέ μου γιατρέ :-)
Θα μου ευχηθείς και από κοντά.
Άλλαξα την ώρα που θα είχα αύριο μάθημα για να μπορέσω να είμαι κοντά σας στη βράβευση.
Με το καλό, λοιπόν :-)
Τα φιλιά μου.
@oblivion
Εσύ έχεις γνωρίσει τον Πέπε και ξέρεις και αρκετά πράγματα για την πορεία του...
Γι' αυτό, εκτιμώ πολύ τους τόσο θετικούς σχολιασμούς!
Είναι και η δουλειά σου τέτοια που... αφού δίνεις στον Πέπε τα εύσημα, του δίνεις και δύναμη να συνεχίσει.
Καλημέρα!!
Κύκλος είναι και γυρίζει..καλό ταξίδι όπου κι αν πας..Καλημέρες ταξιδιάρικες..
Συμφωνώ με όλους σας. Όλοι έχουμε έναν Πέπε μέσα μας. Το θέμα είναι με ποιον τρόπο θα τον εκδηλώσουμε και τι θάρρος θα έχουμε!!!!
"Γι' αυτό να ρωτάς αυτόν που θέλεις να σου πει κι αν θέλει θα στο πει... μην ακούς από 'δω κι από 'κει..."
μεγάλη αλήθεια αυτό φίλε μου...
Τα καλύτερα εύχομαι και για το ταξίδι σου και για το "Save earth"...
i agapi einai kati magiko pou iparxei pano apo ola...filia!
Κυριακή απόγευμα...
Τα φτερά σου θα ανοίξουν σε λίγες ώρες.
Καλή αρχή στο νέο σου ξεκίνημα.
Καλή επιτυχία σε κάθε σου βήμα.
Με υγεία.
Με χαμόγελο.
Με θετική σκέψη και καλή διάθεση.
οτι καλύτερο γκαρντάση.
Καλή πτήση.
Καλές πτήσεις...
ψυχής.
ονείρων.
καρδιάς.
μυαλού.
Να ειναι γεμάτες από τη ζεστασιά των δικών σου ανθρώπων και των εγκεφαλοκυμάτων σου οι κρύες μέρες της Σκανδιναβίας.
Ανέβα στο κύμα, κρατήσου κι ας το να σε πάει...
Με ένα ταξίδι..."Να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας"
Καλό κυριακάτικο απόγευμα.
συννεφιασμένο, κάπως μελαγχολικό.
μα χαμογελαστό.:):)
"Ήξερε ότι δε χρειάζεται όλοι να τα ξέρουν όλα για όλους".
Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια Γιατρέ μου. Μεγάλη, και αξίζει να την διαφυλάξουμε όσο μπορούμε.
Σε ευχαριστώ πολύ γιαυτό το υπέροχο γλυκό κείμενο. Είμαι σίγουρος πως τώρα που ανοίγεις ξανά τα φτερά σου για τα ξένα θα είναι όλοι τους περήφανοι για σένα.
Ραντεβού στην Σουηδία μικρέ μου.
ο πέπε πέταξε; να του πεις πολύ καλό ταξίδι. πολύ καλή επιτυχία. πολύ καλά όλα θα πάνε. και να χαμογελά.
@όναρ
Καλημέρες καθυστερημένες κορίτσι!!
Έχεις δίκαιο στα περί κύκλου.
Σ' ευχαριστώ!!
@moyratos
Μουράτε!! Θάρρος κρύβουμε όλοι στις τσέπες μας. Το θέμα είναι να βάζουμε μέσα το χεράκι και να βγάζουμε λίγο... Σε μικρές ή μεγάλες δόσεις...
Αλλά... είναι και κάτι ακόμη, πιο σημαντικό. Να υπάρχουν οι "κινητήριες δυνάμεις" που θα κινητοποιήσουν τελικά το χεράκι...
Καλημέρες!!
@equilibrium
Καλημέρα και καλώς σε βρίσκω στα λημέρια μας!
Σ' ευχαριστώ... Και για το σχόλιο και για τη διπλή ευχή :-)
Τα επόμενα θα τα πούμε από την όμορφη (ελπίζω) Σουηδία...
@leviathan
Έτσι είναι leviathan, πράγματι.
Νά 'σαι καλά!
Καλημέρες!!! Φιλιά!
@halias
Ευχαριστώ εσένα και την όμορφη Θεσσαλονίκη για τη συντροφιά που κρατήσατε σε μένα και στο ιστολόγιο όλες τις "από Αθήνα" ημέρες!
Είμαι σίγουρος ότι έτσι όμορφα θα περνάμε και τις "από το βορρά" ημέρες!
Σας χαιρετώ για τελευταία φορά από τα πάτρια...
Να έχουμε μια όμορφη Δευτέρα και μια όμορφη βδομάδα!
Φιλιάαα
@mahler76
Εγώ τα ξέρω mahlerάκο μου!!
Νά 'σαι καλά!
Καλωσόρισες και στην ομπρέλα, επίσημα πια!!
Ραντεβού από τη χώρα των αγαπημένων σου ΑΒΒΑ!
Θα μαθαίνω τα κουτσομπολιά τους και θα στα μεταφέρω!!!
Φιλιάαα!!
καλό ταξίδι και από εδώ αγορίνα. Καλά τσέκαρε γενικά μουσεία κλπ καλλιτεχνικά ώστε όταν έρθω να είσαι ο καλύτερος ξεναγός.
Και πάλι πολλά φιλιά
@b|a|s|n\i/a
Βασιλάκο μου φεύγει ο Πέπε.
Μου είπε να σας χαιρετήσω όλους και να σας ευχαριστήσω για τις όμορφες ευχές σας και τη θετική σας ενέργεια.
Σ' ευχαριστεί κι εσένα προσωπικά και σου δίνει ραντεβού από άλλες εικόνες, θερμοκρασίες και διαθέσεις!
Φιλιά!!
Από Πέπε πάντα...
@Equilibrium
τι έγινε Βαγγέλη είδες γιατρό ογκολόγο και Γιάννη και έριξες κι εδώ τα δίχτυα σου? Θα βγάλεις φήμη μήπως ότι του πήρες και πίπα και την έχει μικρή όπως έκανες με τον MAD?
Δημοσίευση σχολίου